Feestdagen Phuket, Bangkok en Chiang Mai deel 2

Donderdag 1 januari:
We waren allebei behoorlijk moe van onze oud op nieuw in Bangkok dus hebben lekker lang uitgeslapen. S’middags gingen we even naar het zwembad van het hotel maar de zon scheen niet dus hebben we gewoon lekker aan de kant van het water gezeten en niet gezwommen. Nog even lekker met z’n tweetjes gekletst over onze vakantie met Luke en Anne en dat het wel weer even wennen werd om alles zo goedkoop mogelijk te doen. Maar daar hadden we ook allebei wel weer erg veel zin in omdat het goedkoopste eten op straat vaak ook echt het lekkerst is.
Toen het echt begon af te koelen gingen we ons even opfrissen en liepen we naar CentralWorld om te kijken wat er nog te zien was van oud op nieuw. Alles bleek alweer netjes opgeruimd te zijn en het zag eruit alsof er nooit zo’n groot feest had plaatsgevonden. We gingen nog even naar de supermarkt en wat eten en toen weer terug naar het hotel om alvast wat spullen in te pakken omdat we de volgende dag naar Khoa San Road zouden vertrekken (de bekende backpackersstraat in Bangkok).

Vrijdag 2 januari:
Nadat we onze ellendige backpacks weer overvol gepropt hadden met al onze spullen was het tijd om uit te checken. Toen we onze sleutel in gingen leveren bij de receptie zei de medewerker dat hij nog iets voor ons had. We kregen een envelop en vroegen ons af wat het zou kunnen zijn en gingen al uit van het ergste, extra kosten ofzo. Maar er bleek een heel lief briefje in te zitten van Luke en Anne. Ze wensten ons nog een fijne reis en gelukkig nieuwjaar. Ook zat er nog een cadeautje voor mij bij, dus we kijken in de envelop en ja hoor daar was mijn haaientand dan eindelijk haha. Na elke dag van onze vakantie de vraag te hebben gehad of ik een haaientand wilde hebben heb ik hem dan toch echt gekregen, had er altijd al een willen hebben!
We gingen helemaal vrolijk weg bij het hotel en vertrokken met een taxi naar Khoa San Road, daar zagen we meteen de ene na de andere leuke goedkope bar dus we baalde toch wel een beetje dat we daar niet waren geweest toen Luke en Anne er waren.
Het hotel dat we nu hadden was niet veel maar goed genoeg. We gingen lekker op een terrasje zitten en kijken wat voor mensen er allemaal voorbij kwamen. We voelde ons echt even thuis weer, niemand die er iets om gaf hoe je eruit zag of erbij liep. Mensen van over heel de wereld die hier allemaal waren om een geweldige reis te maken.
S’avonds aten we lekker een bakje rijst van een karretje op de straat en daarna nog een sapje bij het karretje ernaast. Zo leuk hoe je op die manier een hele maaltijd bij elkaar zoekt! Ook regelde we s’avonds laat nog dat we de volgende dag een tourtje naar de floating market en de river Kwai gingen doen dus daarna was het bedtijd.

Zaterdag 3 januari:
S’ochtends om 7.00 uur zaten we al aan het ontbijt, wat trouwens erg lekker was. We hadden verwacht omdat het hotel alles behalve luxe is het eten niet veel was maar het was echt heel goed. We werden opgehaald door een minibus die ons naar de grootste “drijvende markt” van Thailand bracht. Daar aangekomen moesten we eerst een stukje in een longtailboat en toen kon je kiezen of dat je voor een klein roeibootje betaalde om de markt vanaf het water te zien of dat je gewoon langs de kant af liep. We besloten het eerst maar eens van de kant te bekijken en dan konden we altijd nog een bootje huren. Het bleek dat het eigenlijk een grote toeristische atractie was en je zag geen enkele local die zelf boodschappen ging doen op de markt dus we waren blij dat we het mooi vanaf te kant konden bekijken. Het was natuurlijk wel een heel mooi gezicht al die oudere vrouwtjes op een bootje die hun groente en fruit verkopen.
We hadden lekker wat mangostenen en ramboetans (fruitsoorten) gekocht en aan de kant van het water opgegeten. Net voordat we terug moesten naar onze minibus kwamen we nog een kraampje tegen met gefrituurde banaan en dat wilde we ook nog graag even proeven. Erg lekker!
We reden in een andere minibus door naar een parkeerplaats een paar kilometer van de floating market. Daar wisselde we weer van bus omdat er mensen met een ander dagprogramma bij ons in het busje zaten. Uiteindelijk toen we met z’n alle in de goede bus zaten reden we door naar Kanchanaburi waar de brug over de rivier Kwai is (van de film: The bridge over the river Kwai). We gingen eerst het museum bekijken waar je heel veel indrukwekkende foto’s kon zien over de tijd van de tweede wereld oorlog. Wat zich allemaal op die brug had afgespeeld was behoorlijk heftig en met dat idee in ons achterhoofd gingen we richting de brug. We besloten net als alle andere honderden toeristen de brug over te steken (wat niet geheel risicoloos was omdat het spoor nog steeds gebruikt word en er zomaar een trein kon komen). We liepen helemaal naar de overkant en weer terug. Het was inmiddels alweer bijna tijd om terug te gaan dus we gingen opzoek naar onze minibus. Toen we vertrokken gingen we eerst nog mensen ophalen bij Tiger Kingdom en daarna bleek dat we de hele zelfde weg weer terug moesten om nog even bij het kerkhof te gaan kijken van de tweede wereld oorlog. We stonden ervan te kijken hoeveel Nederlanders er lagen begraven en ook dit maakte wel indruk op ons. Een man vroeg ons nog of dat hij een foto van ons moest maken, dit vonden we niet echt toepasselijk op een kerkhof dus bedankten hem vriendelijk waarop hij vroeg of wij niet zo klef waren.. Mike en ik keken elkaar aan en dachten allebei van nee we willen gewoon niet op de foto op een kerkhof!
De rit terug was erg lang en we waren erg moe. S’avonds aten we nog een groot bord vers gewokte sukiyaki, heel anders dan bij de Nederlande chinees maar veel lekkerder.

Zondag 4 januari:
Vandaag was niet veel bijzonders. We hebben lekker ontbeten in ons hotel en gingen daarna opzoek naar toeristen informatie zaakjes waar we zo goedkoop mogelijk onze reis naar Chiang Mai konden regelen. In eerste instantie wilden we de nachttrein van Bangkok naar Chiang Mai nemen maar al gauw kwamen we erachter dat het nog veel goedkoper was als we een bus zouden nemen. Je zou dan om 20.00 uur s’avonds vertrekken en sochtends om 7.00 uur in Chiang Mai aankomen. We gingen een aantal verschillende toeristen zaakjes af omdat de prijs onderling ook nog veel kan schelen. Uiteindelijk na een paar uurtjes besloten we dat het de busreis zou worden en gingen dit vastzetten bij het eerste toeristen zaakje waar we geweest waren.
S’middags gingen we nog wat winkeltjes af op Khoa San Road, omdat hier zoveel backpackers komen zijn de prijzen ook een stuk goedkoper. We wilden allebei graag een harembroek omdat je niet met korte broek een tempel in mag komt zo’n broek heel goed van pas. Iedereen hier loopt trouwens rond in zo’n broek! Na een uur prijzen vergelijken waren we het zat omdat ze gewoon nergens een redelijke prijs noemen en je altijd af moet dingen. We zochten allebei een broek uit bij hetzelfde winkeltje zodat we een mooie prijs konden maken en na lang onderhandelen was het gelukt.
S’avonds deden we nog een drankje op een van de vele leuke terrasjes met live muziek en aten nog een lekker bordje rijst bij een kraampje op straat.

Maandag 5 januari:
Na het ontbijt was het weer tijd om onze backpacks in te gaan pakken. We moesten wel nog heel de dag wachten voordat de bus naar Chiang Mai vertrok, maar gelukkig mochten we onze backpacks achter de receptie van het hotel laten liggen.
We zochten een terrasje op waar je gratis gebruik kon maken van wifi en gingen opzoek naar een accommodatie in Chiang Mai want we zagen de bui al hangen dat we allebei geen oog dicht zouden doen in de bus en we dood moe aan zouden komen in Chiang Mai de volgende ochtend. Dan zit je er natuurlijk niet op te wachten nog met je backpack op je rug te gaan zoeken naar een slaapplaats. We vonden een aardig hotelletje net buiten het centrum van Chiang Mai en bekeken nog even wat we er allemaal wilde gaan doen.
Bijna de hele middag zaten we op datzelfde terrasje. We aten er wat en konden mooi vanalles volgen dat er op de weg voorbij kwam. Tja, iets beters hadden we toch niet te doen want we wilde niet helemaal vies de bus in die avond. Zo zaten we uren lang filmpjes te kijken op youtube.
Een uur voor vertrek gingen we nog even naar de supermarkt om wat snackjes te halen voor in de bus en aten nog wat bij een karretje aan de straat. We haalden onze backpacks op bij het hotel en liepen naar het verzamelpunt waar we opgehaald zouden worden. In de verte zagen we een mannetje met een vlaggetje aankomen met daarachter tientallen reizigers met enorme backpacks op hun rug, daar moesten we mee mee. Het was wel een lollig gezicht en iedereen keek ons aan alsof er wat aan de hand was omdat we allemaal dezelfde kant op liepen. Toen we bij de bus aankwamen bleek voor de eerste keer dat het klopte wat ons gezegd was bij het toeristen informatie zaakje, de bussen waren heel ruim. Met een beetje geluk had ik ook nog de stoelen voor de trap kunnen bemachtigen dus hadden we nog extra beenruimte ook. Er kwam een man rond met water en oreo’s en er lagen over elke stoel fleece dekentjes klaar. We vertrokken en iedereen klapte meteen hun stoel naar achter en ging slapen. Mike en ik waren nog klaar wakker want het was ook nog maar 21.00 uur s’avonds. Het ging er best lomp aan toe, soms zwenkte de bus echt flink uit dat we echt zoiets hadden van “gaat dit nog wel goed”. Om 01.00 uur s’nachts stopten we een half uurtje toen we erachter kwamen dat onze buschauffeur een jaar of 14 was, zo zag hij eruit in ieder geval!
Toen we even de bus uit gingen zagen we verderop een mannetje staan die wafels en hardgekookte eitjes verkocht. Daar hadden we wel trek in een lekker eitje en gingen vragen wat het koste. Hij zei dat het 20 baht was voor 3 eitjes. We zeiden dat we graag 2 eitjes wilde en vroegen wat dat koste, de man keek ons heel lang bedenkelijk aan. Uiteindelijk zag je dat hij er niet uit ging komen en stopte hij nog een derde eitje in ons zakje en zei 20 baht alsjeblieft. Dit was zo ontzettend grappig, hij moest er zelf ook een beetje om lachen en we dachten nou vooruit dan maar 3 eitjes.
We reden weer verder en gelukkig vielen we allebei toch in slaap.

Dinsdag 6 januari:
Na een lange hobbelige nacht hadden we allebei toch wel een kleine 4 uurtjes kunnen slapen, dus de reis was ons alles meegevallen. Om iets over 6.00 uur sochtends stopte we bij een parkeerplaats in de middle of nowhere. Er werd omgeroepen dat dit het eindstation was en we uit moesten stappen, terwijl we eigenlijk naar het busstation van Chiang Mai gebracht zouden worden. We moesten overstappen in overvolle open busjes die ons verder zouden brengen voor 50 baht de man, dat viel gelukkig alles mee. We moesten aangeven bij een man zonder onderarmen waar we naartoe moesten. Vol verbazing zagen we dat hij een pen tussen zijn “stompjes” pakte en gewoon alsof het niks was opschreef waar we heen wilde. Heel bijzonder was dat.
Tijdens onze rit naar de stad raakte we nog even aan de praat met een Nederlands meisje die voor anderhalve maand rondtrok door Thailand.
We kwamen aan bij ons hotel en moesten helaas nog twee uur wachten tot we onze kamer in mochten (eigenlijk nog steeds heel luxe dat je eerder dan 14.00uur je kamer in mag maar hier mag je normaal altijd meteen inchecken hoe vroeg je ook bent). We vielen bijna in slaap op de heerlijke banken in de lobby en keken nog wat filmpjes op de telefoon. Toen de kamer bijna klaar was gingen we even snel wat eten halen omdat we nog niet hadden ontbeten.
Onze kamer was klaar en we ploften neer op bed en hebben lekker nog een paar uur bijgeslapen.
S’middags gingen we even het dak op waar een heel mooi zwembad zat maar helaas geen stoelen op bedjes dus we waren ook zo weer beneden. Daarna gingen we avondeten bij een simpel tentje om de hoek van het hotel. We merkte wel hoe verder we naar het noorden gaan hoe slechter de mensen engels spreken, maar dat vinden we juist wel een uitdaging. Meestal is iedereen zo vriendelijk dat je er altijd wel uitkomt met een lach op je gezicht.
We keken nog een filmpje toen we weer terug op de kamer waren en gingen lekker slapen.

Woensdag 7 januari:
Toen we s’ochtends ontbeten hadden, (of ja voor hoeverre dat kon.. Het ontbijt was in buffetvorm maar niets werd aangevuld dus we hadden alleen nog wat korstjes brood kunnen bemachtigen en een beetje jam) besloten we naar de grote tempel in de bergen van Chiang Mai te gaan (Wat Phrathat Doi Suthep). We spraken een rood busje aan en die wilde ons wel brengen. Maar naar zo’n 300 meter rijden stopte hij en moesten we overstappen. Vanuit daar kon je een busje nemen naar de top van de berg. Er passen precies tien personen in deze busjes en de zijkant en achterkant is open. Je zit op een klein bankje aan de zijkanten. We vertrokken naar de tempel en merkte al snel dat dat niet heel prettig was voor je maag om niet te zien waar je heen gaat op een weg met alleen maar bochten. Toen we bij de tempel aan waren gekomen waren we allebei super misselijk en moesten we eerst even zitten en bijkomen.
Na een paar minuten ging het wel weer en kwamen we erachter dat we een hele lange trap op moesten om bij de tempel te komen. Op het moment dat we dat ontdekten stapje Mike perongeluk op mijn hak en brak mijn sandaaltje af. Kon ik dus heel fijn op mijn blote voeten verder haha. Gelukkig lopen hier heel veel mensen op blote voeten dus het viel niet echt op.
Toen we boven aankwamen moesten we eerst entree betalen, er stond letterlijk een bordje met “buitenlanders eerst betalen”. Beetje lullig is dat maar het was in dit geval niet veel en begrepen we het wel. De tempel was erg mooi maar we waren het er wel over eens dat we inmiddels al mooiere dingen hadden gezien, denk dat we dat wel een luxe probleem mogen noemen. Eenmaal weer beneden aan de trap haalde we nog een lekker vers passievrucht sapje en gingen we weer opzoek naar een rood busje die ons terug kon brengen. We werden allebei weer kotsmisselijk en toen we uitgestapt waren moesten we wederom weer even zitten om bij te komen. Ik heb dit wel vaker maar Mike normaal nooit dus het ging ook echt wel heel lomp.
S’avonds liepen we naar Maya de grote shopping mall die vlak bij ons hotel lag. Daar keken we wat rond bij de winkels en aten later die avond nog wat bij een van de eettentjes.

Donderdag 8 januari:
Regen, regen, regen.. Dat is eigenlijk de samenvatting van deze dag! Het regende zo hard dat we eigenlijk niets konden gaan doen. Ook waren we allebei niet helemaal fit dus dat kwam dat wel weer uit met het weer. Overdag hebben we wat filmpjes gekeken en hebben we wat dingen opgezocht op internet. We hadden ook alvast een volgend hotel gevonden dat midden in het centrum van Chiang Mai ligt, wat dichter bij alle bezienswaardigheden.
S’avonds toen het eindelijk even droog was besloten we weer naar de grote shopping mall te lopen als de avond ervoor want we hadden een leuke foodcourt gezien waar je heel goedkoop kon eten en waar het heerlijk rook. Toen we er waren hebben we denk ik zo’n tien rondjes gelopen langs alle tientallen kraampjes met eten omdat we niet konden kiezen en het er stuk voor stuk super lekker uitzag. Eindelijk hadden we wat gekozen en vonden we een plekje om te zitten. Bij foodcourts staan vaak hele lange tafels waar je gewoon met z’n alle naast elkaar gaat zitten of je nu bij elkaar hoort of niet. Je zit bijna altijd schouder aan schouder met een wild vreemde maar dat heeft ook wel weer iets leuks.
Na het eten liepen we op ons gemakje weer terug naar het hotel en pakte we alvast een beetje onze spullen in omdat we de volgende dag weer vertrokken naar het volgende hotel.

Vrijdag 9 januari:
Toen we eind van de ochtend naar het volgende hotel wilde vertrekken regende het nog steeds super hard dus lopen was geen optie. We regelde een taxi die ons na lang rondrijden en zoeken ons bij het juiste adres wist af te zetten. Hier hebben we nog geen enkele taxi gezien met een navigatie systeem, meestal weten ze het wel ongeveer en soms vragen ze het telefoon nummer van het hotel zodat ze kunnen bellen.
S’middags regende het nog steeds heel hard maar we hadden geen zin om op onze kamer te blijven zitten de hele dag dus besloten onze knalgroene regen poncho’s maar weer voor de dag te halen en een eindje te gaan lopen. We kwamen uit bij een seven- eleven waar we even een broodje haalde en liepen door naar TomLamYai market waar we perongeluk bij uit kwamen. Er lagen allemaal hele rare dingen waarvan we geen idee hadden wat het was. Ik zag dat ze hier naast sateetjes ook knoflooktenen op een stokje hebben, wat ik beter niet tegen Mike had kunnen zeggen want dat wilde hij wel proeven! Heb daarna de hele middag achter een wandelende knofloof aan kunnen lopen haha.
Toen we heel de markt gezien hadden kwamen we uit bij een kraampje met verse aardbeien. We kochten een bakje en stopte allebei een grote aardbei in ons mond, bleek dat ze hier in plaats van suiker, zout over de aardbeien gooien. Dat was wel even jammer maar hebben het toch maar opgegeten.
S’avonds gingen in onze hippe poncho’s een pizzatje eten bij een italiaans restaurantje dat we op googlemaps gevonden hadden. Dat smaakte erg goed en toen we klaar waren was de regen gestopt dus dat was helemaal mooi. We liepen nog een stukje door en kwamen uit bij een avondmarkt, maar het was zo fris buiten dat we toch maar doorliepen naar ons hotel want daar waren we niet meer zo aan gewend.

Zaterdag 10 januari:
S’ochtends na het ontbijt gingen we opzoek naar waar we een dagtocht konden regelen naar Elephant nature park. Dat is iets wat we allebei al heel lang wilden. Hier kun je overal ritjes op olifanten regelen maar wat we geleerd hebben is dat olifanten een hele zwakke rug hebben en het dus behoorlijke mishandeling is als je een houten stelage om een olifant bind met daarop 3 toeristen en een begeleider! Daarom hebben we goed gezocht en kwamen uit bij Elephant nature park, daar worden olifanten opgevangen die misbruikt zijn en lang hebben gewerkt als entertainment voor toeristen. We gaan daar les krijgen over olifanten en hun emoties en mogen de dieren voeren en wassen in de rivier.
Na een beetje zoeken kwamen we uit bij het kantoor van Elephant nature park en kwamen we erachter dat het tot 14 januari volgeboekt zat. Eigenlijk een goed teken want dat betekend dat er steeds meer toeristen afstappen van die zielige olifantenritjes! Na even nadenken en overleggen besloten we het toch te doen omdat dit echt wel iets is dat we allebei heel graag willen. Dit hield wel in dat we langer in Chiang Mai moesten blijven maar dat vonden we niet erg. We legden het dagje vast en gingen lekker lunchen bij een leuk tentje in het centrum.
Die middag hebben we nog wat rondgelopen in het centrum van Chiang Mai en hebben nog wat mooie tempels gezien.
S’avonds gingen we mexicaans eten, af en toe is het gewoon in zo’n grotere stad wel erg lekker om ook wat anders te eten dan noodles en rijst!
Daarna gingen we nog een dagtripje voor de dag erna regelen omdat we nu langer in Chiang Mai zijn wilde we ook wel wat meer natuur zien. We besloten een dagtocht te gaan maken naar Doi inthanon national park ongeveer 1,5 uur van Chiang Mai. Het was nog beschikbaar voor de volgende dag dus we gingen gauw terug naar ons bed omdat we de volgende morgen voreg op gehaald zouden worden.

Zondag 11 januari:
S’ochtends om 7.00 uur ging de wekker en gingen we snel ontbijten. Een minibus pikte ons op om naar het nationaal park te vertrekken samen met 6 anderen. Halverwege stopte we even bij een supermarkt waar we gelukkig wat te eten konden halen wannt dit waren we vergeten. Toen we de winkel inliepen merkte Mike dat hij de kamersleutel nog los in zijn zak had en was blij dat hij hem vond. Een paar seconden later hoorde ik iets vallen en ja hoor de sleutel was helemaal onder een rek waar je hem niet meer zag. We kregen het even behoorlijk warm haha! Mike vroeg een medewerker van de winkel even te helpen en gelukkig had hij de sleutel net optijd terug voor dat we weer zouden vertrekken.
Toen we aankwamen in Doi Inthanon National Park bezochten we eerst 2 watervallen (Sirithan Waterfall & Vachiratharn Waterfall) die waren allebei echt super mooi! Daarna bezochten we een bergdorpje (Karen hill tribe village) waar nog hele schattige mensjes woonde maar je ook goed kon zien dat het ook hier veel om het toerisme gaat.
Na de lunch gingen we nog een kijkje nemen bij een locale markt. Dit waren zo’n 50 kraampjes naast elkaar waarvan ze bijna allemaal hetzelfde verkochten. Daarna reden we door naar het hoogste punt van de berg dat op 2.650 meter hoogte lag. Daar had je een heel mooi uitzicht over de wolken en was het erg koud! Als laatste gingen we nog een bezoekje brengen aan de “king and queen pagodas” waar je ook weer een oogverblindend uitzicht had.
S’avonds gingen we naar de Sunday market, een lange straat met alleen maar kraampjes. We besloten ons avondeten bij verschillende kraampjes te kopen. Bij de een kochten we een gebakken vis en wonton, de ander wat versgemaakte sushi en een stokje bamboeblad met pinda en cocos. En zo tot we vol zaten, super leuk is dat.. en lekker! Ik denk dat we die avond ook wel bij elk kraampje iets gezien hebben wat we wel mee naar huis hadden willen nemen, zoveel leuke dingetjes heb je hier. Maar helaas moeten we daar toch echt nog even mee wachten want er is geen plek meer vrij in onze backpacks.
Toen we terug waren in ons hotel hadden we nog even geskyped met thuis omdat Rens zijn verjaardag vierde vandaag. Konden we kort even met de familie kletsen wat na 2,5 maand wel heel leuk is!

Maandag 12 januari:
Het was weer zover, de backpacks hadden we weer helemaal volgepropt en we gingen weer naar een ander hotel. Het is af en toe wel heel vervelend dat in en uitpakken maar het maakt het wel leuker om nergens aan “gewend” te raken en alles nieuw blijft. We hadden via googlemaps uitgezocht waar we naar toe moesten en besloten het te voet te gaan doen. Het was 2 kilometer van waar we waren en de weg was niet heel moeilijk.
Het was even doorzetten (vooral voor mij) maar na een klein half uurtje waren we bij het nieuwe hotel aangekomen. We konden gelukkig meteen onze kamer in die er netjes uitzag en we gingen daarna direct naar het kantoor van Elephant nature park om te laten weten wat ons nieuwe adres was.
Als lunch aten we een lekker bordje noodles en wat ik besteld had zat vol met pinda en taugé (wat niet op het plaatje stond trouwens). Ik dacht laat ik het maar gewoon proberen en er gebeurde helemaal niets, de dingen waar ik in Nederland enorm allergisch op reageer kan ik hier door elkaar eten!
We hadden nog de hele middag en het weer was zonnig dus we gingen lekker een terrasje pikken. Daar hebben we een hele tijd gezeten.
S’avonds liepen we naar de night bazaar, dat schijnt een van de dingen te zijn die je als toerist “moet” doen. Maar na de Sunday market van de dag ervoor vonden we het niet heel speciaal. Als het aan ons ligt is de Sunday market veel leuker en gevarierder dan de night bazaar! Maar we liepen toch even een rondje en aten nog wat lekkers bij een leuk tentje.

Dinsdag 13 januari:
Na een nacht wakker liggen van alle herrie buiten en binnen het hotel besloten we ergens buiten de deur een ontbijtje te gaan eten. We kwamen uit bij een tentje waar we al eerder wat als middageten gegeten hadden en het erg goedkoop was. Daar hebben we lekker rustig gezeten en besloten te gaan vragen hoe we het beste naar Chiang Rai kunnen gaan over 2 dagen. We liepen een toeristen informatie winkeltje binnen en die zeiden dat je het beste gewoon naar het busstation kan lopen en vanuit daar een bus naar Chiang Rai kan regelen. Lekker makkelijk dat we daar verder niets meer voor hoeven te regelen.
Daarna liepen we door echt dachten we nu we in Thailand zijn moeten we natuurlijk ook wel een keer een massage doen, aangezien dat om de 10 meter word aangeboden. We kwamen uit bij een pleintje waar allemaal relax stoelen stonden en je voor een paar cent een half uur je voeten kon laten masseren. We hadden geen beter moment kunnen kiezen dan na zo’n rotte nacht en het was wel heel fijn.
Na de massage moest ik er dan toch echt aangeloven deze blog te gaan typen..
Gelukkig het zit er weer op!

Nu gaan we lekker nog even naar buiten van het weertje genieten en wat eten. Kunnen allebei niet wachten morgen naar het olifanten park te gaan dus daar horen jullie de verhalen in het volgende verslag weer van!
Hopen dat jullie weer genoten hebben van ons verhaal 
Groetjesssssss