Belevenissen in Jakarta, Singapore en KL

Hoi allemaal, daar zijn we weer!

Allereerst wil ik iedereen even bedanken voor de leuke reacties onder onze reisverslagen, was het de vorige keer vergeten te zeggen maar we vinden het allebei echt heel leuk als we reacties krijgen! Het is altijd een hele klus om onze verslagen te typen, dus fijn dat het ook gelezen word :p. Deze keer duurde het iets langer omdat we geen adapter hadden voor de stopcontacten in Singapore, maar nu kunnen we de laptop weer gebruiken om te typen dus hier komt ie....

Vrijdag 14 november:
S'ochtends na het ontbijt pakten we op ons gemakje onze backpacks in en namen een taxi naar het vliegveld van Jogjakarta. Het was een heel klein vliegveldje waar het allemaal niet zo precies kwam met de veiligheid, we gaven onze E-tickets en tassen aan de medewerkster van de bagage drop-off balie en hier werden we niet eens om onze legitimatie gevraagd. Wel kregen we gewoon onze boarding passen mee en mochten doorlopen naar de gates. Toen onze vlucht klaar was voor vertrek en we aan boord mochten werden we wederom door niemand gecontroleerd op ons ID, heel vreemd want we hadden gewoon iedereen kunnen zijn! Dacht bij mezelf van het is maar goed dat ik onze tickets niet had laten vallen want dan had gewoon iemand anders als Kiki en Mike naar Jakarta kunnen vliegen. Dat vonden we wel een beetje een eng idee, want als dat bij ons niet gecontroleerd werd dan zou dat wel bij meerdere passagiers voorkomen. Maar goed na een korte vlucht van een uur kwamen we aan in Jakarta. Daar werden we meteen aangevallen door tientallen mannetjes die ons een taxi aan wilde bieden, we liepen een stukje door en onderhandelde wat en uiteindelijk hadden we een fijne deal voor een taxi naar ons hotel.
Bij het hotel aangekomen checkten we in en wilden we de lift naar onze kamer op de 31ste verdieping nemen maar opeens hoorden we een kei harde knal! Viel er zomaar een meter van ons vandaag een stuk beton uit het plafond naar beneden.. We keken elkaar aan van "oh mijn god, gebeurde dat nu echt?!" We dachten laten we er maar even iemand bijhalen want dit is niet goed, het meisje dat we als eerste zagen was erg geschrokken en vroeg meteen of we nergens pijn hadden en haalde er een manager bij, na 20 keer vragen of het wel goed ging met ons gingen we maar gewoon naar onze kamer. Wauw wat een uitzicht hadden we vanuit onze kamer op de 31ste verdieping, we keken uit over de skyline van Jakarta. Toen we goed en wel onze spullen neergelegd hadden ging de telefoon, na even bekvechten wie er op zou nemen had ik (Kiki) verloren en nam ik op. Het was de receptie met de welgemeende excuses voor het ongemak bij de lift. Maar ook zei ze dat ons een gratis 90 minuten massage aan werd geboden bij de spa in het hotel, daar zeiden we natuurlijk geen nee tegen.. Wat een geluk! Toen ik Mike vertelde wat we gekregen hadden ging de bel, Mike deed open en daar stond de bell boy met twee overheerlijke gebakjes, twee biertjes en een officiële brief. Dit kregen we allemaal omdat ze het zo ontzettend vervelend vonden wat er gebeurd was, dat stond in de officiële brief die we van de manager van het hotel hadden gekregen.
S’avonds besloten we beneden in het hotel restaurant een hapje te gaan eten en ook hier werden we helemaal in de watten gelegd en aan het eind kregen we ook nog een flinke korting, wat een geluk allemaal.

Zaterdag 15 november:
Na een lange nacht slapen gingen we S’ochtends naar het ontbijt buffet onder in het hotel, dit was echt zoooo fijn! Eindelijk weer een keer ruim de keuze uit iets anders dan rijst of droge toast en als klap op de vuurpijl hadden ze kaas, haha daar werd ik helemaal gelukkig van.. Toen we onszelf helemaal rond gegeten hadden gingen we terug naar onze kamer om onszelf even om te kleden want we hadden de massage die we gratis zouden krijgen meteen die ochtend om 11.00 uur besproken.
Bij de spa aangekomen mochten we allebei meelopen met een leuke Indonesische meid en we lagen naast elkaar in een aparte ruimte maar we konden wel nog tegen elkaar praten. Toen kregen we allebei een spoedmassage van ik denk 20 minuten en het was al afgelopen, we dachten dat is wel een hele snelle 90 minuten maar het was gratis dus we vonden het allebei wel prima.
Snel trokken we onze zwemkleding aan en gingen lekker aan het zwembad van het hotel liggen. Daar hebben we heerlijk een aantal uur in het zonnetje gelegen en gerust. Mike had al sinds een paar dagen last van zijn voet en vandaar dat we besloten hadden een paar dagen te relaxen.
We gingen na het zonnen even naar het kleine supermarktje in het hotel en kochten wat dingetjes om te koken. S’avonds hadden we noodles gemaakt met groentje, een eitje en worstjes erdoorheen. Was een aparte combinatie maar het smaakte prima. Daarna lekker nog een filmpje gekeken in bed en op tijd gaan slapen.

Zondag 16 november:
Deze ochtend werden we lekker rustig wakker en gingen we wederom naar beneden om te ontbijten. Daarna gingen we weer aan het zwembad liggen en deden we alles rustig aan. Lekker wat gekletst in het water en genoten van de zon, helaas was die wel vrij snel verdwenen achter een bult wolken maar hier in Jakarta is het nog steeds bloedje heet ook al is de zon weg. Verder hebben we deze middag weinig spannends meegemaakt.
S’avonds gingen we wederom naar de minisupermarkt van het hotel en kochten we weer wat ingrediënten voor het avond eten. Helaas is er in deze winkeltjes maar weinig keuze dus het eindresultaat werd zoete spaghetti met kipnuggets en tomatensaus. Nou geloof ons, lekker is anders!

Maandag 17 november:
Toen we wakker werden ging het alweer ietsje beter met Mike zijn voet en besloten we naar Anchol Dreamland te gaan, dit is een klein pretparkje op 5 minuten afstand van het hotel. Toch dachten we dat het wel slim was om iets van krukken te regelen voor Mike omdat we niet wilde dat de pijn weer terug zou komen of erger werd. We vroegen bij de receptie of dit mogelijk was en het was geen probleem. Een paar minuten later kwamen ze met een oude krakkemikkige rolstoel aan, we moesten een beetje lachen maar dachten ach ja wat maakt het ook uit! Niemand die ons hier kent. Toen we bij het pretpark aangekomen waren, was Mike de rolstoel al beu dus heeft hij bijna heel de dag het ding zelf rond geduwd.
Het was wel een leuk pretparkje maar niks vergeleken met de Efteling, alles was heel simpel en verouderd. Het leukst vonden we de enorme ventilators die water rond bliezen ter verkoeling, mensen keken ons erg raar aan hoe we 10 keer voor die ventilator op en neer liepen. We gingen in een aantal attracties en besloten rond de middag even wat te gaan eten bij de Mac Donalds op het park, Jezus wat kan dat lekker zijn hé!
We liepen nog een tijd rond en zagen dat er om 16.00 uur een show was dus besloten daar nog op te wachten en daarna terug naar het hotel te gaan. De show was echt de moeite waard, veel beter dan we verwacht hadden van zo'n klein pretparkje. Het was een soort van stuntshow met allemaal vuur. Toen het afgelopen was liepen we richting de uitgang en we werden weer verschillende keren gevraagd om met mensen op de foto te gaan, maar nu hadden we er even geen zin in.. Er liepen tenslotte genoeg verkleedde stripfiguren rond waarmee ze op de foto konden!
We liepen over de autoweg terug naar het hotel want we wisten de weg anders niet, moet er echt heel komisch uitgezien hebben: twee manken met een rolstoel waar het wiel van los hing, we werden ook best raar aangekeken maar we konden er wel om lachen.

Dinsdag 18 november:
We werden al vroeg wakker gebeld door de receptie, die wilde weten hoe laat we uit wilden checken en of we eventueel een uur langer wilde blijven. Dit was wel een beetje jammer want zo ging het bijna elke dag dat we wakker gemaakt werden, of door de schoonmakers of door een mannetje die kwam vragen of we was hadden voor de laundry service. We gingen ontbijten, pakte onze spullen weer in en regelde bij de ingang een taxi naar ons volgende hotel in Jakarta. We reden de drukte in en stonden bijna de hele weg in de file, het volgende hotel was een stuk meer budget want we moeten natuurlijk ook een beetje op ons geld letten. De locatie was wel ideaal midden in de stad alleen in een vies, stinkend zijweggetje. We gingen onze kamer binnen en het stonk ontzettend naar schimmel en het was er ook heel vochtig, gelukkig was het een veel kleinere kamer dan dat we geboekt hadden en konden regelen dat we in 10 minuten een andere kamer kregen. Helaas stonk deze net zo hard.. Maar goed dat hoort er toch ook bij.
We kwamen erachter dat we op 50 meter afstand van een Domino's pizza zaten en haalde die avond lekker een pizza en die aten we lekker tijdens een filmpje in onze kamer op. Wel merkten we dat het een heel gehorig hotel was, het leek wel of er een klopgeest zat, elke twee seconden hoorde je een kei harde bonk en dat heel de dag door. Gelukkig stopte het toen we wilde gaan slapen.

Woensdag 19 november:
We werden in alle vroegte al wakker van de klopgeest die alweer bezig was, beetje jammer dat ze naast ons hotel aan het bouwen waren want daar kon je in het hele gebouw van meegenieten.
Op het dak was een ontbijt buffet maar dit was nauwelijks iets dus we aten een beetje en gingen zo snel mogelijk het hotel uit want we werden niet goed van het gebonk.
We begonnen onze wandeling richting het nationaal monument en de Thaise ambassade. Het was een behoorlijke wandeling maar een rechte weg dus was wel makkelijk te vinden. Wel moesten we een paar kruispunten oversteken wat nog een belevenis apart is want ze kennen hier geen zebra paden of stoplichten voor voetgangers. Het is gewoon een kwestie van goed inschatten en dan hard rennen haha. Het nationaal monument stond in een heel mooi rustig park in het centrum van de stad, wel even fijn die rust om je heen. We twijfelde even om het gebouw in te gaan maar er stond een erg lange rij dus dachten laat maar en liepen verder. Tussen de middag was de ambassade dicht dus gingen we eerst nog een enorme shopping mall binnen dat Plaza Indonesia heet en waar ze niks als de duurste merken verkopen.. Daar liepen we dan in onze joggingbroek en sandalen!
Toen we weer buiten waren moesten we even zoeken naar de juiste richting voor de ambassades, op dat moment werden we aangesproken door in groep studenten die ons wilde interviewen voor hun Engels project dus we zeiden: wij beantwoorden jullie vragen als jullie precies uitleggen waar we heen moeten. Dat hadden we gedaan en we kwamen na een lange wandeling aan bij de Thaise Ambassade.. Toen we dichterbij kwamen zagen we een klein blaadje op het hek hangen, er stond dat de Ambassade sinds 2011 is verhuist naar helemaal de andere kant van de stad. Lekker was dat! We regelde een taxi naar het juiste adres, maar toen we daar stonden bleken ook de openingstijden veranderd en stonden we alsnog aan gesloten deur. We moeten trouwens naar de Thaise Ambassade om een toeristen visum aan te vragen voor Thailand omdat we graag 60 dagen in Thailand willen verblijven in plaats van de gebruikelijke 15 of 30 dagen. We hebben besloten het in Kuala Lumpur te regelen zodat we het nog even wat beter uit kunnen zoeken.
We hielden weer een taxi aan en lieten ons weer afzetten bij de grote shopping malls, dit keer bij Grand Indonesia. Hier vind je iets wat goedkopere winkels dus dit was voor onze portemonnee ook wel wat leuker. We hadden lekker nog wat geshopt en gegeten en gingen vermoeid terug naar ons hotel met de taxi en onderweg hadden we nog ontzettend mooi uitzicht op het in het donker verlichtte nationaal monument.

Donderdag 20 november:
We gingen na het ontbijt naar het vroegere Batavia waar nu nog heel veel Nederlandse dingen te zien zijn. Er was een groot gebouw dat gerenoveerd werd met daarvoor een enorm plein waar allemaal mensen op gekleurde omafietsen rond fietsen, erg leuk gezicht! We liepen wat rond en zagen inderdaad verschillende Nederlandse dingen, een knalrode brievenbus en verschillende Nederlandse teksten. We besloten een poppenmuseum binnen te gaan wat vroeger een Nederlandse kerk was. De poppen vonden ze niet zo interessant maar de oude Nederlandse teksten op de muren waren heel vet. Café Batavia was wel een van de mooiste gebouwen en dit wilde we wel van binnen zien dus besloten er een drankje te gaan drinken, waar je helaas wel de hoofdprijs voor betaald! Maar het was de moeite waard, alle muren hingen vol met oude foto's en het zag er echt oud Nederlands uit. Zelfs de wc's waren helemaal in stijl. Daar had ik ook nog wat grappigs meegemaakt, de wc deuren waren van glas en beplakt met van dat materiaal dat je er niet doorheen kan kijken maar hoe dichterbij je staat hoe meer je ziet.. Tenminste dat bleek! De vrouw die voor me op de wc zat ging per ongeluk met haar billen tegen het glas staan waardoor ik uitzicht had op een enorme volle maan! hahaha.. Was erg moeilijk de dame normaal aan te kijken toen ze uit de wc kwam!
Na café Batavia liepen we nog naar de oude Nederlandse haven maar dit was helaas niet meer zo Nederlands als we dachten. Dus gingen we gauw met de taxi naar Mangga Dua een groot overdekt winkelcentrum want het was ontzettend heet die dag. Daar aten we lekker een bord nasi goreng voor een paar cent en kochten wat kleine dingetjes.
Toen we weer een taxi naar het hotel wilde nemen was dit vrij moeilijk want geen enkele taxi chauffeur had zin om de file in te gaan en deden net of ze niet wisten waar ons hotel was. Ondertussen zat er een erg vervelend jongetje de hele tijd aan Mike zijn broek te trekken voor geld, echt vrolijk werden we hier niet van. (Je kunt het verschil hier wel erg goed zien tussen een act en oprecht arme mensen en dit was zeker een act). Toen we via een man een taxi hadden geregeld stapte we in en de chauffeur reed meteen aan en zei dat we 100.000 Roepia moesten betalen, waarop wij meteen zeiden nee we willen op de meter! Hij weigerde dit en toen werden we even flink boos (of ja, Mike werd boos). We gaven aan dat we er niet voor de eerste dag waren en hij ons niet af ging zetten en hij anders per direct kon stoppen. De man begreep de boodschap en hij zette alsnog de meter aan. Na een paar minuten rijden merkten we dat de man expres langzaam en om reed, ook bleef hij bewust in de langzaamste rijstrook rijden. Inmiddels herkende we al waar we waren, overlegde even en besloten de chauffeur te laten stoppen want we vertrouwde hem voor geen meter! We betaalde hem wat we hem verschuldigd waren en stapte uit. Erg jammer dat er van zulke rotte appels tussen zitten.

Vrijdag 21 november:
We hadden deze ochtend lekker uitgeslapen in hoeverre dat kon met onze oordopjes in voor het lawaai. Daarna gingen we even naar de winkel en regelde we de vliegtickets en hotel in Singapore waar onze volgende stop zou zijn. Met het fijne idee dat we dit geregeld hadden gingen we wat later op de middag te voet richting China Town, wat ook erg leuk schijnt te zijn in Jakarta. Toen we er waren twijfelde we wel of dat het wel China Town was waar we waren. Maar we zaten inderdaad goed en viel gewoon enorm tegen. Het was erg leuk om te zien maar het waren gewoon winkeltjes met wat kleine Chinese dingen bij de raam, toen we bij de Food Court wat gingen eten was de hele menu kaart in Chinese tekens en vroegen we vooraf bij het bestellen wat alles kost. We hadden samen een bord nasi besteld maar toen de rekening kwam bleek het alsnog duurder te zijn, wederom zo jammer.. Het blijkt dat je regelmatig word afgezet omdat iedereen denkt dat je een rijke westerling bent!
Toen we China Town weer uit waren en we nog steeds honger hadden stopten we bij een kraampje midden op straat, het rook er ontzettend lekker. We bestelde wat de man aan het koken was en kregen super lekker eten, het was een soort van groentesoepje met gehaktballen in deeg met noodles en een vers mango sapje. Na al dat lekkers betaalde we en bleek dat het nog geen euro had gekost en wanneer je dan het klein geld laat zitten staan ze erop dat je het toch terugneemt! Wat een verschil met de arme mensen op straat die je alles gunnen en de rijkere die je afzetten waar je bij staat.

Zaterdag 22 november:
We namen een taxi naar het vliegveld van Jakarta en s'middags vlogen we in anderhalf uur naar Singapore. Mike vond de vlucht verschrikkelijk omdat het weer niet heel goed was, maar het viel gelukkig reuze mee met regen. We hadden allebei ontzettend uitgekeken naar Singapore omdat het daar heel schoon en vertrouwd is allemaal, je zult nooit afgezet worden door een taxi chauffeur en alleen dat idee is al heerlijk! Het grote nadeel is alleen dat Singapore ontzettend duur is en we dus ook de hoofdprijs moesten betalen voor een fatsoenlijke kamer.
In Singapore aangekomen moesten we bij de paspoort controle meteen aangeven in welk hotel we verbleven en voor hoelang, daar waren ze erg strikt in. We haalde onze bagage op en namen een taxi naar ons hotel. Onderweg praatte de chauffeur de oren van ons hoofd met wat we allemaal zouden moeten gaan doen in Singapore.
In het hotel zag alles er prima uit alleen hadden we een piep klein kamertje maar met uitzicht over de hele stad dus dat maakte een hoop goed.
S'avonds liepen we naar Orchard road dit is de straat waar het 24/7 te doen is hoorde we van de taxi chauffeur. We draaide bij het eerste winkelcentrum af om een eettentje te zoeken. Er bleek een Nando's te zitten (een restaurant waar ik helemaal gek op ben sinds mijn stage in Engeland). Nando's staat bekend om zijn pittige kip gerechten, nou en pittig was het! Maar we hadden allebei ontzettend lekker gegeten. We liepen met volle buiken terug naar het hotel waar bleek dat een aantal dingen in onze kamer niet werkte en gingen hiermee naar de receptie, als je de hoofdprijs betaald moet het natuurlijk wel allemaal goed werken. Ze zouden het de volgende ochtend oplossen met ons.

Zondag 23 november:
S'ochtends gingen we meteen terug naar de receptie, en er werd ons een andere kamer aangeboden en dat namen we aan. Toen we de nieuwe kamer zagen bleek deze nog een stuk kleiner te zijn dan de kamer die we al hadden, en dit vonden we niet eerlijk. Dus we gingen wederom terug naar de receptie en zagen dat de manager ditmaal achter de receptie stond. We spraken hem aan en legde uit wat er gebeurd was, hij vond dat we gelijk hadden en hielp ons meteen. Bleek dat we een kamer hadden gekregen die twee keer zo groot was dan de kamer die we als eerste hadden, suuuper fijn!
Na dat we onze spullen over verhuist hadden gingen we met onze vieze was opzoek naar een wasserette. Dit hadden we al op Googlemaps opgezocht maar was niet makkelijk te vinden, na bijna een uur chagrijnig rond te hebben gelopen hadden we met geluk de wasserette gevonden.
In zo'n anderhalf uur was alles gewassen en weer gedroogd en liepen we terug. Onderweg zagen we dat we langs Little India afliepen en gingen daar nog even een kijkje nemen bij Masjid Sultan en de mooie gekleurde huisjes eromheen.

Maandag 24 november:
We wilde vandaag graag naar Marina Bay gaan kijken maar het weer was om te huilen, het zag erg donker en wisten dat het geen zin had buiten activiteiten te gaan doen die dag. We besloten naar de bioscoop te gaan want we hadden die dag ervoor gezien dat hier de nieuwe Hunger games al draait. Na een heerlijk middagje bios kwamen we buiten en inderdaad regen kwam met bakken uit de lucht! We wilde in eerste instantie wachten tot het droog was maar dachten al gauw dat het geen zin had. Heel de straten stonden blank en we wilden onze schoenen niet nat maken dus trokken de schoenen uit en stopten ze in onze rugzak. Op het moment dat we wilden gaan lopen kwam er een meisje op ons af en bood ons haar paraplu aan, dit vonden we vreemd maar ze zei dat we hem aan moesten nemen en als we op de plek waren waar we naar toe moesten we de paraplu door moesten geven aan een ander die hem nodig had. Dit vonden we zo leuk, zoiets kom je in Nederland echt niet tegen.
We renden op onze sokken en blote voeten door de stromende regen, dit was stiekem toch wel een heel leuk moment en veel mensen moesten er ook erg om lachen.
S'avonds gingen we de rest van Orchard road bekijken. Het was ontzettend mooi versiert met kerstverlichting. Zo mooi hebben we het allebei nog nooit ergens gezien. Alles was tot in de puntjes versiert. Heel raar om hier met 30 graden door de kerstmuziek en versieringen te lopen.

Dinsdag 25 november:
Na een simpele sandwich van de supermarkt op de hoek besloten we de taxi te nemen naar Marina Bay Sands, wat toch wel een van de grootste trekpleisters is van Singapore. We keken onze ogen uit toen we het gebouw binnen liepen, van de taxi chauffeur hadden we begrepen dat we de lift naar de tweede verdieping moesten nemen zodat je vanuit daar gratis de tuinen van het hotel kon bezoeken. Na even zoeken vonden we de brug naar de enorme tuinen. Wauw wat een uitzicht! Dit kunnen we niet eens omschrijven, de enorme bomen van de tuin, het grote reuzerad van Singapore op de achtergrond en als je omkijkt de drie enorme torens met een boot erbovenop. We wilden eigenlijk dolgraag naar de top maar dit zou ons bijna €50 kosten en dat vonden we toch wel erg duur en daarbij was het zwaar bewolkt dus dat is ook erg zonde.
We liepen op ons gemak door al het moois van de tuinen maar wat was het hier warm zeg! We zochten verkoeling in het winkelcentrum van het hotel, toen we afgekoeld waren liepen we aan de andere kant naar buiten en daar had je geweldig uitzicht over het grote meer en de Merlion. Op het meer lagen allemaal witte en rode ballen in een soort vorm maar we wisten niet wat dit was. Toen we besloten naar de andere kant van het meer te lopen om de Merlion van dichtbij te zien kwamen we langs hekken met een paar witte ballen eraan. (dezelfde ballen als we op het water zagen). Er hing een blaadje bij met daarop dat iedereen een wens op de bal mocht zetten en ze die met oud op nieuw zouden gebruiken bij de grote count down in Singapore. We vonden dit een super leuk idee en zetten onze wens ook op zo'n bal. Toen we verder liepen begon het behoorlijk donkergrijs te worden in de lucht en we besloten maar wat sneller te gaan lopen. Bij de Merlion konden we mooi nog wat foto's maken voordat het kei hard begon te regenen. We liepen gauw naar een taxi stop en namen een taxi terug naar ons hotel.

Woensdag 26 november:
Na lang twijfelen tussen Universal studio's Singapore en Singapore Zoo hadden we toch besloten naar Singapore Zoo te gaan en stonden dus op tijd op. We namen een tourbus naar Singapore Zoo en na een klein uurtje rijden waren we er. Het mooie aan deze dierentuin is dat het in het regenwoud is en de dieren dus eigenlijk gewoon in hun natuurlijke omgeving zijn. Toen we naar binnen liepen was het ook wel meteen alsof we midden in het regenwoud stonden. De bomen zaten vol met apen en zingende vogels. We zagen een witte tijger, leeuwen, giraffen, een ijsbeer en vele soorten apen. Noem maar op en ze hadden het daar wel geloof ik. Overal liepen kleine riviertjes en watervalletjes door het park, wat een mooie omgeving.
S'middags begon het weer wat slechter te worden en van het ene op het andere moment begon het super hard te regenen en onweren. We kochten een hele lelijke fel groene regenponcho en liepen verder. Maar al gauw werd de onweer zo erg dat er werd omgeroepen dat je ergens moest gaan schuilen. Helaas misten we hierdoor de shows die we heel graag wilden zien, maar toch hadden we een topdag gehad!
Bij de uitgang zat een KFC en omdat we nog een klein uurtje op de tourbus moesten wachten besloten we daar maar een hapje te gaan eten.
Op de terug weg zaten er nog hele vervelende kinderen achter ons die continu aan het schreeuwen waren, heel fijn was dit niet haha.. En toen bleek er ook nog file te zijn waardoor we er nog veel langer over deden terug bij het hotel te komen. Jeetje, wat waren wij blij toen we eindelijk uit konden stappen.

Donderdag 27 november:
Singapore zit er alweer op, weer moesten we onze backpacks inpakken. We zijn er inmiddels wel aan gewend en gaat steeds sneller. Toen we uit gingen checken kregen we even een enorme tegenvaller, het hotel was nog niet duur genoeg.. Nee, schijnbaar moesten we ook nog 10% belasting en service kosten betalen. Hier hadden we totaal geen rekening mee gehouden en het personeel bood zijn excuses aan voor het niet vermelden bij aankomst, maar daar hadden we vrij weinig aan. We betaalden maar gewoon en gingen naar het vliegveld van Singapore.
Toen we daar incheckten bleek ook nog dat onze bagage niet was inbegrepen bij de vliegtickets, omdat we niet via de Tiger air site zelf geboekt hadden.. Hadden we dit totaal niet meegekregen.
Onze bagage achterlaten was geen optie en langer in Singapore blijven ook niet omdat we het volgende hotel in Kuala Lumpur al geboekt hadden dus er zat niks anders op dan gewoon betalen. Denk dat ons geluk van de afgelopen weken nu even ten einde was want dit was een behoorlijke financiële tegenslag! We konden niet anders dan onszelf erbij neerleggen en dat deden we dan ook maar.
We vlogen in nog geen 40 minuten naar Kuala Lumpur en gelukkig ging alles daar vrij snel en kwamen we niet nog voor meer vervelende verrassingen te staan. Een taxi bracht ons naar het hotel in Kuala Lumpur city center, wat ongeveer een uur van het vliegveld ligt, en hier hadden we weer een fijne meevaller want onze kamer bleek veel groter te zijn dan dat we geboekt hadden. Toch nog een beetje geluk gehad vandaag.
S'avonds aten we bij een tentje op de hoek van de straat. Gewoon simpel een bord rijst met kip, maar jeetje wat zijn ze hier goed in die gerechten! Voor nog geen €4 hadden we allebei heerlijk gegeten. Onze vervelende dag was toch nog goed geëindigd.

Vrijdag 28 november:
Naast ons hotel zat een klein eettentje waar je erg goedkoop kon ontbijten dus dat gingen we doen. We bestelde een tosti met eitjes, wat kan daar nu aan fout gaan. Nou we kregen allebei twee totaal rauwe eitjes en de mensen daar deden net of het de normaalste zaak van de wereld is rauw ei te eten. We besloten verstandig te zijn en het maar niet op te eten.
Toen we terug waren in ons hotel gingen we lekker aan het zwembad op het dak liggen. Vanuit daar kijk je uit op de skyline van Kuala Lumpur, ook weer heel mooi. Daar hadden we lekker een paar uurtjes gezwommen en in de zon gelegen.
Aan het eind van de middag besloten we naar de Bintang wijk te lopen, dat is eigenlijk het centrum van het centrum van Kuala Lumpur. Het was zo'n 25 minuten lopen en kwamen uit bij heel veel grote winkels en shopping malls. We liepen wat rond en kwamen uit bij een kleine sushi bar, daar aten we weer voor bijna gratis. Zo fijn dat alles hier weer zo goedkoop is in plaats van in Singapore.
We gingen nog even opzoek naar een supermarkt om ontbijt te kopen voor de volgende dag, en je raad nooit wat we daar tegenkwamen... Kaas :D haha, eindelijk weer een stuk kaas gevonden anders dan cheddar. Helaas bleek toen we terug waren in het hotel dat het niet zo'n hele lekkere kaas was, maar het gaat om het idee laten we maar zeggen.

Zaterdag 29 november:
Toen we wakker werden maakten we lekker een boterham met kaas en een kopje thee op onze kamer. We zagen door het raam dat het prachtig weer was en beloten snel onze badkleding aan te doen en op het dak te gaan liggen. Daar hebben we uren lang lekker gelegen en gezwommen tot het weer veranderde en het weer begon te regenen. Bijna elke dag regent het hier rond een uurtje of 15.00 uur. Gelukkig regent het niet zoals in Nederland maar stopt het ook weer vrij snel.
De rest van de middag hebben we gewerkt aan onze blog, jeetje wat een getyp was dit!
Volgende keer ga ik toch maar weer proberen het wat beter bij te houden want ik heb nog net geen kramp in mijn vingers haha.
We gaan dadelijk weer opzoek naar een leuk eettentje en dan denk ik nog een filmpje kijken op onze kamer want het weer is niet al te best.

Hopen dat alles goed gaat met iedereen daar en top dat jullie onze reisverslagen lezen :)
Tot snel weer!
Heel veel groetjes en liefs.
(Foto's volgen nog)